ம்ம்ம் இனி எப்பவும் என்னால் டைரி எழுத முடியாது....

நீல நிற டைரி....அது சேமித்து வைத்த மயிலிறகுகளையும் மழைக் காலங்களையும் புரட்டிப் பார்க்க ஆரம்பித்தால் நேரம் சிலு சிலுவென்று போகும்....

மீண்டும் மீண்டும் வாசித்துச் சுவாசித்த பக்கங்கள் அவை...அப்பாவிடம் அதிகம் பேசியதில்லை ...அம்மாவிடமும்தான்......தங்கையிடமும் அதிகம் பகிர்ந்ததில்லை....நீல டைரிதான் அப்பாவிடமும்,அம்மாவிடமும்,தங்கையிடமும் அதிகம் பேசியிருக்கிறது...

எனக்கும் அப்பாவுக்குமான பிணக்குகளில் நான் அதிகமாக மனம் விட்டுப் பேசுவது ,அழுவது எல்லாம் நீல டைரியிடம்தான்..கண்ணீர் தூரிகை சமயங்களில் எழுத்துக்களைக் கலைத்து அழகிய ஓவியமாக்கிவிட்டுப் போய்விடும் நீல டைரியின் பக்கங்களை...அழுது முடித்து எழுதி முடித்து மேசை மேல் வைத்து விட்டுப் போனால்....எனக்குத் தெரியும் அப்பா அதைப் படிப்பார் என்று......பிணக்குகளைத் தீர்க்கும் மந்திரக் கோலாகயிருந்திருக்கிறது நீல டைரி.......

நீல டைரி எனக்கும் அப்பாவுக்கும்,எனக்கும் அம்மாவுக்கும்,எனக்கும் தங்கைக்கும் ஒரு உணர்வுப் பாலமாகவேயிருந்திருக்கிறது. ஒவ்வொரு சண்டைக்கும் ஒரு பக்கம் ஒதுக்கப் பட்டிருக்கும்.....ஒவ்வொரு சண்டை முடிவின் சந்தோஷச் சிலிர்ப்புக்கும் கூட பக்கங்கள் ஒதுக்கப் பட்டிருக்கும்.......என் ரகசியங்கள் குடும்பத்துக்குத் தெரிய வருவது கூட நீல டைரியினால்தான்.....

இவ்வ்ளோ ஏன்? சரண்யாவைக் குடும்பத்துக்கு அறிமுகப் படுத்தியது கூட நீல டைரிதான்...
சரண்யா பற்றிப் படித்து அம்மாவும் தங்கையும் நமட்டுச் சிரிப்புடன் கலாய்த்தது கூட நீல டைரியைப் படித்துத்தான்.....நான் தூங்குவது போல நடிக்கையில் "எப்படி எழுதிருக்கான் பாரு என் பிள்ளை ? ஒருநாள் பெரிய எழுத்தாளரா ஆகப் போறான் பாரு....."என்று சிலாகித்துப் பேசுவார்.அவருக்கென்ன தெரியும் நான் நீல டைரி தவிர வேறெதுவும் எழுதுவதில்லையென்று???

அந்த நீல டைரியைக் கையில் வைத்துத்தான் கத்திக் கொண்டிருந்தாள் சரண்யா....
"என்னங்க உங்க அப்பாவுக்கு விவஸ்தையே கிடையாதா???உங்க டைரியை எடுத்துப் படிச்சுட்டிருந்தார் இன்னிக்கு...நான் வாங்கி வச்சுட்டேன்....நமக்குள்ளே ஆயிரம் இருக்கும்.....இதை எல்லாமா படிக்கிறது?.....இந்த பேசிக் மேனர்ஸ் கூடக் கிடையாதா அடுத்தவங்க டைரியைப் படிக்கக் கூடாதுன்னு??? எனப் பட்டாசு வெடித்தாள்....
அவளுக்கென்ன தெரியும் என் உணர்வுப் பாலம் உடைந்து சுக்கு நூறாகியது????

நீல டைரி மேசை மேல் அநாதையாகக் கிடந்தது........ம்ம்ம் இனி எப்பவும் என்னால் டைரி எழுத முடியாது....