நம்பிக்கையளிக்கிறது சிற்சில நிகழ்வுகள்......

கொஞ்சம் ஆயாசமாக இருந்தது...எழுதுவதற்கு எதுவும் இல்லாதது போல ஒரு வெறுமை.அல்லது எழுதப் பிடிக்காமல்போனது.............

காரணங்கள்........"பிரபலம் ஆகவேண்டும் என்றும், வித்தியாசமாக எழுதுகிறேன் என்றும்,அடுத்தவரை நோகடிக்கும் எழுத்துக்கள், திருட்டு போகும் எழுத்துக்கள்,திணிக்கப் படும் கருத்துக்கள், சபை நாகரீகம் மீறி எழுதுவது, பொதுவில் படிக்க முடியாதவை என இவற்றுள் எதுவாகவும், இவை எல்லாமாகவுமாகவும் கூட இருக்கலாம். இவை எழுத்து மீது ஒரு எல்லையில்லா வெறுப்பை ஏற்படுத்தி விட்டது போல......

கொஞ்ச நாள் எழுதாமலிருக்கலாம்.........நான் என்ன செய்கிறேன் என்பதை விட....நீங்கள் என்ன நினைப்பீர்கள் என்பதே என்னை நிறைக்கும் அதிர்வுகளாகிப் போனதில் மெல்லிய அதிர்ச்சிதான். அதுவே நானென்ற அகங்காரத்தின் ஆரம்பமாக இருந்திருக்கலாம் அல்லது அதுவே சாதாரண சம்பிரதாயங்களின் ....ஆரம்பமாக இருந்திருக்கலாம்

மனதிற்குள்ளேயான எனக்கும் எழுத்துக்கும் இடையே நடந்த விரிசல்களில் யார் ஜெயிக்கப் போவது?அல்லது இந்தப் பிணக்கு தொடருமா தெரியாது.......எவ்வளவு நாள்......????அதுவும் தெரியாது.

புத்தகக் கண்காட்சி பற்றிப் படித்துப் படித்து போக முடியாத வெறுப்பினாலோ என்னவோ கோபமாக வருகிறது.இங்கே போக முடிந்த புத்தக நிலையத்தில் பார்த்த ஆங்கில,ஹிந்தி புத்தகங்களின் மீது எரிச்சலாக வந்தது.

எதற்கும் இருக்கட்டும் படிக்கலாம் என்று எடுத்து வைத்த புத்தகம் திறக்கப்படாமல் கிடந்தது...........தேநீர் தொடப்படாமல் ஆறிக் கொண்டிருந்தது......மனதும்தான்.

தாங்க முடியாத குளிரின் அதிகாலை கண்ட வெயில் போல் நம்பிக்கையளிக்கிறது சிற்சில நிகழ்வுகள்.............இனிய பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள்!