அடப் போங்க கடவுளே!

திடீரென எல்லோருமாய்ச் சேர்ந்து என்னைக் கடவுளாக ஆகிவிடுங்கள் என்று சொல்லி விட்டுப் போனார்கள்...கடவுளாக இருப்பது கஷ்டமா?உள்ளங்கையைக் கொஞ்சம் விரித்துப் புன்னகைக்கத்தானே வேண்டும்! இதென்ன பெரிய விஷயம்?செய்து விடலாம்.என்றுதான் நினைத்தேன்.பிறகு சிலர் வந்து நிறைய நகைகளை அணிவித்து பெரிய கிரீடத்தையும் வைத்து விட்டுப் போய் விட்டார்கள்.சரி அழகாய்த்தானே இருக்கிறேன் என நினைத்துக் கொண்டேன்.

கொஞ்சம் அழகான பூக்களாலான மாலை தோள்களில்....கொஞ்சம் பூக்கள் கூந்தலில்...கொஞ்சம் பூக்கள் பாதங்களில்..........பாதங்களில் கிடந்த ஒரு பூ என்னைக் கேட்டது..
"ஏன் கடவுளே இந்தப் பாரபட்சம்? சில பூக்களை உன் தோள்களிலும்,சில பூக்களைக் கூந்தலிலும்,சில பூக்களைப் பாதங்களிலுமாய் ஏனிப்படி????பதில் சொல்லியே ஆக வேண்டும்...."எனப் பிடிவாதம் பிடித்தது.

எனக்குப் பதிலொன்றும் தெரியவில்லை...கடவுளாயிற்றே... எப்படிப் பதில் தெரியாது எனச் சொல்வது?

"அட! நீயாவது பரவாயில்லை ...கடவுளின் பாதங்களில் இருக்கிறாய்....சில பூக்கள் பிணத்தின் மேல் மாலையாக....இருக்கிற இடத்தில் நிம்மதியாக இரு நிறைவாய் இரு..." புத்திசாலித்தனமாகப் பதில் சொல்லிவிட்டதாக நினைத்துப் புன்னகைத்தேன்..

"அடக் கடவுளே ...அதை எப்படி ஏன் செய்கிறாய் என்றுதான் கேட்டேன்.....எதை வைத்து நிர்ணயம் செய்கிறாய் இந்தப் பூ கடவுளுக்கென்றும் இந்தப் பூ பிணத்துக்கென்றும்???? ஏன் அப்படிப் பாரபட்சம் காட்டுகிறாய்? பெற்ற குழந்தைகளிடம் பாரபட்சம் காட்டாதீர்கள் எனப் பெற்றோருக்கும்...மாணவர்களிடம் பாரபட்சம் காட்டாதீர்கள் என்று ஆசிரியரிடமும் கத்திக் கொண்டியோருக்கும் காலகட்டத்தில் நீ மட்டும் எப்படிப் பாரபட்சமாயிருக்கிறாய்?"

எனக்குப் பதிலொன்றும் தெரியவில்லை.இந்தப் பூ என்ன இப்படியெல்லாம் கேட்கிறது.நாளைக்கு வேணும்னா இந்தப் பூ கடவுளுக்கு....இந்தப் பூ பிணத்துக்குன்னு செலெக்ட் பண்ணாம இருந்துடலாம்......ஆனா இப்போ பதில் தெரிலியே!கடவுளுக்கே தெரியவில்லையென்று எப்படிச் சொல்வது? அதனால் எப்போதும் போல புன்னகைத்துக் கையை உயர்த்திக் கண்களை மூடிக் கொண்டேன்.

பரீட்சைக் காலம்....பசங்க எல்லாம் எளிதான பேப்பர் வேண்டும் என்றும், நான் படித்தவையே வரவேண்டும் என்றும், டெரிவேஷன்ஸ் வரவேண்டும், என்றும், வரக் கூடாது என்றும்,ஈகுவேஷன்ஸ் வரவேண்டும் என்றும், வரக்கூடாது என்றும்,பலவிதமான வேண்டுதல்......யாரையும் ஏமாற்றக் கூடாது என்றும் ,எல்லோரையும் மகிழ்விக்கவேண்டும் என்றும் கங்கணம் கட்டிக் கொண்டு கேள்வித்தாள் தயாரிக்க ஆரம்பித்தேன்............அச்சோ. ..எப்பூடி...?ஒருத்தன் படித்ததை மட்டும் கேட்பது? அட? ஒருத்தனுக்கு ஈகுவேஷன்ஸ் வராதுன்னா...இன்னொருத்தனுக்கு அது மட்டும்தானே வருது....ஒண்ணும் புரிலியே...இப்போ என்னா பண்றது?...சரி சரி எப்போதும் போல கையை உயர்த்திப் புன்னகைத்துக் கண்களை மூடிக் கொண்டேன்.
ஐயய்யோ இவங்களுக்கு யார் கேள்வித்தாள் ரெடி பண்ணுவாங்கன்னு கவலையாயிருந்தாலும் நான் என்ன பண்ண?

"கடவுளே என் புள்ளே முதமுதல்லே பட்டணம் போறான் கூடவே இருந்து பர்த்துக்கோப்பா....."என்று வேண்டினான் அவன்.நான் பெட்டி ரெடி பண்ணி கிளம்பிட்டிருக்கப்ப.....
"Ohhh...God..my child first time அமெரிக்கா போறான்...Be with him....."என்று இவனும் வேண்ட.....சரி சரி அமெரிக்கா போலாம்னு நினைக்கும் போதே.....இன்னொருத்தன்.....ம்ம்ம் எங்கதான் போறது? ம்ம்ம்ம் ஒண்ணும் முடிலை....
சரி சரி எப்போதும் போல கையை உயர்த்திப் புன்னகைத்துக் கண்களை மூடிக் கொண்டேன்.

யாரும் பார்க்காதபடி ஓடியே வந்து விட்டேன். ரூமுக்குள் போய் அடைந்து கொண்டேன்......காதை மூடிக் கொண்டேன்...........ஹையா! இனி யார் வேண்டினாலும் கேட்காது.....என நினைத்துக் கொண்டே தூங்கலாம்னு நினைத்த போது...........ஒரே குழப்பநிலையில் பலவேண்டுதல்கள் தெளிவில்லாமல்...எல்லோரும் வேண்டுதல்களும் கேள்விகளுமாகக் கேட்டுக் கத்திக் கொண்டிருந்தார்கள்.....சிலர் ஜப்பானிய மொழியிலும்,சில சீன மொழியிலும் ....பல்வேறு மொழிகளிலுமாய் காட்டுக் கத்தல்.....யாருக்குப் பதில் சொல்ல...யாரைக் காப்பாற்ற என்று பயங்கரக் குழப்பத்தில் ........அய்யோடா கடவுளாய் இருப்பதில் இவ்வ்ளோ கஷ்டமா???? அப்படீன்னு அடக் கடவுளேன்னு தலையில் கைவைத்துக் கொண்டேன்.

நாளைக்குக் காலையில் பூக்கள் எங்கே போகும்? நாம்தான் நம்ம வேலையைச் செய்யலியே????நாளைக்குப் பரீட்சை எப்பிடி நடக்கும்????நாம்தான் கேள்வித்தாள் தயாரிக்கலியே?????அவன் கூடச் சென்னைக்கு யார் போறது....இவன் கூட அமெரிக்கா யார் போறதுன்னு ஒரே குழப்பம்....கடவுளுக்கு இவ்வ்ளோ வேலையா???? போங்கடா...கொஞ்ச நாளைக்கு எதுவுமே செய்யப் போறதில்லை என்னதான் செய்றீங்கன்னு பார்க்கிறேன்..........அப்பிடியே தூங்கிட்டேன் போல.....காலையில் கண்ணக் கசக்கிட்டே வெளியே வந்தா அட....
சாமிப் படத்துலே பூ!
நம்மதான் இந்த உலகத்தைத் தாங்கிட்டிருக்கோம்னும்...நாம இல்லைன்னா எதுவும் நடக்காதுன்னும் நினைச்சுட்டிருந்தோமே.....இந்தப் பூவை யார் சாமிக்குன்னு செலெக்ட் பண்ணுனது???

அடப் போங்க கடவுளே!
கடவுளையே படைச்சு........அவரை எங்கேயோ கொண்டு போய் நிறுத்தியிருக்கோமே!...இத்தனூண் டுப் பூ...இதைக் கடவுளுக்குன்னு செலெக்ட் பண்றதா பெரிய விஷயம்னு.....மனிதன் சிரித்துக் கொண்டான்.!