எதிர்பாரா மழைக்கு
அடுப்படியில் ஒன்றும
முன்னறையில் ஒன்றுமாய்
பாத்திரம் வைத்துப்
பத்திரப் படுத்தியாயிற்று மழையை....
அதிசயிக்கும் மழையைச்
சபித்துக் கொண்டே
பின்கட்டுக்கு ஒரு சாக்கும்
முன் வாசலில் ஒரு சாக்கும்
போட்டு மழைத் தண்ணியைத்
தடுத்தாயிற்று
இன்னும் மழையிலிருந்து தப்பிக்க
புத்தகப் பைகளும்
துணிமூட்டைகளும்
சோற்றுப் பாத்திரமும்
இடம் மாறிக் கொண்டேயிருந்தன.....
மழை கொஞ்சம் அடித்துப் பெய்ய...
கையில் கிடைத்த அண்டா குண்டா
எடுத்து ஓடி ஓடி இடம் மாற்றி
பூனைக் குட்டிக்கொரு
ஈரமில்லாஇடம் தேடி.....
ரசிக்க முடியாத
மண்வாசனையுடன்....
கலைந்து கொண்டேயிருக்கும் வீடுகள்....
30 comments:
ம்ம்ம்ம் :-)
/அடுப்படியில் ஒன்றும
முன்னறையில் ஒன்றுமாய்
பாத்திரம் வைத்துப்
பத்திரப் படுத்தியாயிற்று மழையை....
அதிசயிக்கும் மழையைச்
சபித்துக் கொண்டே
பின்கட்டுக்கு ஒரு சாக்கும்
முன் வாசலில் ஒரு சாக்கும்
போட்டு மழைத் தண்ணியைத்
தடுத்தாயிற்று
/
பூங்கொத்து
//பூனைக் குட்டிக்கொரு
ஈரமில்லாஇடம் தேடி.....//
ஓ! அழகு.
வழக்கம் போல அருமையான கவிதை அருணா.
சிறு வயது கிராமத்து வாழ்வில் நடந்தவற்றை கண்முன் நிறுத்தியுள்ளீர்கள்.
மழை பூமிக்கான வரம் என்றாலும்.. ஏழைகளுக்கு பல சமயங்களில் சாபமும் கூட...
பூங்கொத்து
\\பூனைக் குட்டிக்கொரு
ஈரமில்லாஇடம் தேடி.....\\
அருமை. நிதர்சனம்... இன்னும் நிறைய சொல்லலாம்.
பூங்கொத்து.
நல்லாருக்கு டீச்சர்.
குடிசை வாழ்வின் யதார்த்தம் மிக அருமையாய் மிளிர்கிறது.
வாழ்த்துகள், மேடம்!
கனக்கும் விஷய்ங்களைக் கூட கவிதையாக்கத் தெரிந்திருக்கிறது. இதில் ஒரு மறைமுகச் செய்தியும் உண்டு. முன்பிருந்தை விட இப்போது நல்ல நிலையிலிருக்கிறார் கவிதை சொல்லி என்பது.
பூங்கொத்து கண்டிப்பாகத் தரலாம்.
மழையோடு மனமும் அழும்.ஆனால் ரசிக்கும் பாத்திரங்களில் விழும் ஒழுக்கின் தாளம் தப்பாத சங்கீதம் !
பூங்கொத்து அருணா.
கவிதை மனதை ஈரப்படுத்தியது ஒரு மழைநாளை நினைவுபடுத்தியது மிக்க பாராட்டுக்கள்.
அருமையான கவிதை
ரொம்ப அருமையா இருக்குங்க...
Nice:)
கலைந்து போகும் வீடு.. கவலைதான்
நன்றி இனியவள் புனிதா !
பூங்கொத்துக்கு நன்றி திகழ் !
நன்றி ராமலக்ஷ்மி !
இந்தாங்க பூங்கொத்து :)
நான் அனுபவித்த அந்தக் காலங்களிலும் சரி இப்போ நினைக்கையிலும் சரி,
கூரை பிளந்து வந்த அந்த மழைத்துளிகள் என்னை சோகப்படுத்தியது கிடையாது.
காற்று,வெயில்,வறுமை மாதிரி மழையும் எங்க மனசுக்கு பிடிச்ச தோழர்கள்
மள மளவென யாரையும் அனுமதி கேட்காமல்,உள்ளே வருவார்கள்.
எங்க சொந்தக்காரர்களும் உங்க சொந்தகாரார்களும் மழை யல்லவா ?
இருந்தாலும் இந்த காங்க்ரீட் வீட்டில் கணினி முன்னாள் உட்கார்ந்து கொண்டு
படிப்பதற்கு மழைபோலந்த கண்ணீரும் கேளாமல் வந்துவிடுகிறது அருணா.
காமராஜ்.
கே.ஆர்.பி.செந்தில் said...
/ மழை பூமிக்கான வரம் என்றாலும்.. ஏழைகளுக்கு பல சமயங்களில் சாபமும் கூட.../
100% உண்மை கே.ஆர்.பி.செந்தில்.
பூங்கொத்துக்கு நன்றி கரிசல்காரன் !
பூங்கொத்துக்கு நன்றி அம்பிகா !
நன்றி பா.ராஜாராம் !
நன்றி பெயர் சொல்ல விருப்பமில்லை !
// ரசிக்க முடியாத
மண்வாசனையுடன்....
கலைந்து கொண்டேயிருக்கும் வீடுகள்....//
மிகவும் அருமை. வாழ்த்துக்கள்
பூங்கொத்துக்கு நன்றி SIVA !
பூங்கொத்துக்கு நன்றி ஹேமா !
நன்றி சி. கருணாகரசு
நன்றி T.V.ராதாகிருஷ்ணன்
நன்றி கமலேஷ்
கிரேட்.கரைந்து கொண்டே இருக்கும் வீடுகள் என்றால் இன்னும் பொருத்தமாக இருந்திருக்குமோ .
நன்றி priya.r !
நன்றி ஈரோடு கதிர் !
நன்றி இராமசாமி கண்ணண் !
ஆமாமா மழை எல்லாரது சொந்தக்காரங்கதான்!!! நன்றி காமராஜ்.!
நன்றி மதுரை சரவணன் !
நன்றி போகன் !
nice
ரொம்ப அருமையான கவிதை...
நன்றி sakthi !
நன்றி girinathg !
Post a Comment
வந்தீங்க..!
படிச்சீங்க..!
சும்மா பார்த்துட்டு போகாதீங்க..!
பிடிச்சிருந்தால் பூங்கொத்து கொடுங்க..!
பிடிக்கலைன்னாலும் எழுதுங்க..!
அன்புடன் அருணா